வயது ஏற ஏற....

வயது ஏற ஏற,  முட்டி வலி, பிளட் பிஷர்,  கொலஸ்டிரால் , சாளேசுவரம்,காது மந்தம், ஞாபக மறதி என்பது போன்ற பல தொல்லைகள் வருகின்றன. 

அத்துடன் எல்லா விஷயத்திலும் மூக்கை நுழைப்பது,முணுமுணுப்பது, ‘அந்த காலத்திலே’ என்று ஆரம்பிப்பது, அரை மணி நேரம் டாக்டரிடம் போய் வந்ததை ஆறு மணி நேரம் விவரிப்பது போனற பல நச்சு பண்ணும் பழக்கமும் வந்து விடுகிறது! இது வெகு நாட்களாக பரவியுள்ள நோய்.

இதோ ஒரு பாடல் 17-ம் நூற்றாண்டில் எழுதப்பட்டதாம்.(சந்தேகமாகத்தான் இருக்கிறது!)

( இந்த பிளாக்   By the young, for the young - என்றாலும், வயதானவர்களுக்கும் சில பதிவுகளை அவ்வப்போது  போடவேண்டும் என்ற காரணத்தால்  இதைப் பிரசுரிக்கிறேன்!)

 17th Century Nun's Prayer

Lord, thou knowest better than I know myself
that I am growing older and will someday be old.

Keep me from the fatal habit of thinking
I must say something on every subject and on every occasion.

Release me from the craving to straighten out everybody's affairs.

Make me thoughtful, but not moody: helpful, but not bossy.

With my vast store of wisdom, it seems a pity not to use it all,
but thou knowest, Lord, that I want a few friends at the end.

Keep my mind free from the endless recital of details;
give me wings to get to the point.

Seal my lips on my aches and pains. They are increasing,  and love of rehearsing them is becoming sweeter as the years go by.

I dare not ask for grace enough to enjoy the tales of other’s pains,
But help me to endure them with patience.

I dare not ask for improved memory,
but for a growing humility and a lessening cocksureness
when my memory seems to clash with the memories of others.
Teach me the glorious lesson that occasionally, I may be mistaken.

Keep me reasonably sweet; I do not want to be a saint -
some of them are so hard to live with –
but a sour old person is one of the crowning works of the devil.

Give me the ability to see good things in unexpected places,
and talents in unexpected people.

And, give me, oh Lord, the grace to tell them so.

Amen.